۳۴سالمه شاغلم شوهرم از همه نظر بجز تیپ و اندام و قد و قیافه خوبه دقت کنید هممممه چیزش عالیه بجز ظاهرش.خوش اخلاق.متدین.مهربون.خانواده دوست.خرج کن.اهل خیانت هم بنظرم نیست.ازاینایی کخ نمازش اول وقت میخونه.وضع مالی متوسط.خودمم شاغل و خوش چهره.قدمم یکی دو سانت از همسر بلند تر. حالا منه احمقه خاک بر سر مدت یک سال هست که با همکار آقام که اونم متاهل هست فقط و فقط و فقط پیامکی در ارتباطم.اونم تمام پیامک ها از روزمرگی هست بدون کوچکترین لغزشی از سمت هر دوطرف هم من و هم اوشون بشدت رعایت ادب و احترام داریم.ولی پیامک از صبح تا ظهر و عصر از روزمرگی داریم.خیلی خیلی خیلی از خودم بدم میاد که چرا دارم اینکارو میکنم.دلم برا اعتمادی که همسرم بهم داره میسوزه.خدا منو نمیبخشه.حق‌الناس در حق همسرم میکنم.دعا کنید بمیرم.خیلی وقت ها گفتم از فردا دیگه سلام و صبح بخیر نمیگم به همکارم اما باز نمی‌تونم.
این همکارم از روز اول که تو اداره دیدمش یه جور خاص برام بود خاک بر سرم.ینی دوسداشتم ببینمش.باهاش هم صحبت شم.وایب خوب میگرفتم ازش.حالا مثل چی از کرده خود پشیمانم......💔💔😭😭
