پونزده روز سر کار
پونزده روز خونه
این پونزده روز همش میخواد با خانواده اس باشه
اگه قراره جایی بریم
پارکی
مسافرتی
رستورانی مامانش میگه بیاد
اگر قراره بچه را ببره خانه بازی جایی مادرشوهرم میگه اون یکی نوه را هم ببر
یبار که همشون بودن بگو من دوست دارم اون چند روزی که شوهرم خونس باهم باشیم وبه شما هم سرمیزنیم اما لطفا ناراحت نشید اگر مدام پیش شما نیستیم بااحترام حرفت وبهش بزن
میگم بچه یکی دیگه را نبر مسئولیت داره حرف به گوشش نمیره
از سمت کارش برای مسافرت جا میدن حتما باید به مادرش بگه
اگر من بگم ببر انگار نه انگار
اگر مادرش هوس امام رضا کنه سریع حور میکنه
الان من عز دامادشون شنیدم هتل رزرو کرده برا مسافرت
در صورتی که خودش میگفت آزاده و هر کسی باید هزینه خودشو بده
یه فست فوری نزدیک خونمون باز شده دکور ایناش جالب
من سه بار گفتم بیا بچه را ببریم اینجا میگفت نه
دیشب برگشته به مامانش میگه بقیه را خبر کن بریم اینجا
واقعا حرص درار نیس؟
بهت تسلیت میگم یه همچین نادانی دارم.و‌این داستان ۸ساله ادامه داره الانم که مادرش نمیتونه دیگه میره آمار میده که داریم میریم فلان جا و کل اعضای خانواده تز یه هفته جلوتر میدونن قراره مثلا بریم فلان مسافرت.اما بیرون رفتن و‌خذید و شهربازی و...نمیادمادرش اگه خواهری کسی باشه اونارو‌میگه بیان.خداروشکرکه نیستن. بعد۸سال زندی تازه ۱۵,درصد تغییر کرده جز صبوی راهی نیست شوهر من سنش کمم نیست.تربیتش مشکل داره وابسته است
مادرشوهرم زبون داره تا کجا
اونا کاری با ما ندارن
شوهرم گیر اوناس
تو این پونزده روز باور میکنی مادرشوهرم یبار نمیگه شام بیا پایین
بچه خواهر شوهرم میفرسته پایین برا نهار میکه بیا خونه ولی بچه من نمیگه
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
41 ثانیه پیش
41 ثانیه پیش
41 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
