19 سالمه یک و نیم ساله با یکی دوستم ک اصلاااا از لحاظ فرهنگی و سطح خانواده در حد ما نیست ینی حتی خودم خجالت میکشم باهاش برم بشینم تو کافی شاپی جایی یا حتی کنارش راه برم ، من اولین بارم بود وارد رابطه میشدم و حدودا یکسال من اصلا ندیده بودمش و بهش اعتماد نداشتم بعدا فهمیدم وضع چقد خرابه هر چیم سعی میکنم که رابطه رو تموم کنم یا خودش نمیزاره یا خودم دلم تنگ میشه برمی‌گردم رابطم با خانواده خودم اصلا خوب نیست و اون همیشه پشتیبانم بوده همیشه دلم بهش گرم بوده خیلییییی سخته برام دوریش 🥺
از یه طرفم میدونم که باهاش آینده ای ندارم ، اومده خواستگاری و مامانم گفته نه خانواده من اصلاااا راضی نیستن .....
خانواده اونم اصلا آدمای درستی نیستن مامانش فک میکنه من پسرشو دیوونه کردم یجوریه کلا ک انگار من آویزون پسرشم 💔😑
ولی خودش فرشتست مهربون با درک با اخلاق با حوصله
چیکار کنم بنظرتون؟!
