نه نمیتونم متوجه بشم که چطوری بازیم میده ، چون اون رو ادم خوبی میبینم ، که واقعا هم ادم خوبیه و همراه خوبیم هست اما از لحاظ احساسی ادمیه ک در دسترس نیست بقولا و وقتی میبینه تو مشغولی ب خودت و کاریش نداری ، همش میاد سمتت و مدام پیگیره،اما تا میری سمتش کمرنگه و نیست، مثلا با خیال راحت میتونه یک روز پیامت رو جواب نده و فرداش پیداش شه، منم پیاماش رو بعد دو روز جواب میدم ک‌تلافی شه، کلا همش ذرکیر این سیر باطلم
ببین جدا شدن همینه، به خصوص اگر طرفت بد نباشه و فقط کیس ازدواج نباشه.
هم دوسش داری و هم میدونی قسمت هم نیستید.
به نظر من بیرون اومدن از این رابطه ها سخته.
باز خداتو شکر کن اون ازدواجی نیست.
اگر خودت ازدواجی نبودی که عذاب وجدانم بهش اضافه میشد.
به نظر من سعی کن ارتباطت رو با خدا قوی تر کنی.
از خدا یه همسر خوب بخواه تا نجاتت بده.
و تحت هیچ شرایطی دنبال این اقا نرو.
گاهی خدا منتظره برای باز کردن گره ها به خودش رجوع کنیم و قراره بعد سختی آسانی قرار بده، ولی ماها دنبال میانبر هستیم.
حتی الان این بیاد بگه بیا ازدواجم کنیم شاید من قبول نکنم چون متوجه تفاوت هامون هستم ، و حتی خانواده منم ک رضایت نمیدن از همون سال تا الان بعد از بهم خوردنش دیگه روی خوشی نشون ندادن ، و سرسنگیننن باهاشون . ولی از اینکه همش درگیر هم باشیم رو بدم میاد ، یعنی یجوریه ک نه اون ول میکنه نه من
اون ده سال از عمرت و تباه نکرده خودت کردی الکی گردن اون ننداز خودت خواستی باهاش باشی که با چاقو رو شاهرگت نذاشته بود الانم باز جای اینکه کات کنی الکی دنبال بهونه ای میگه ای کسی نیست دیگه راهنماییم کنه یک دلیل فوق العاده چرررررت و پرررررت برای گول زدن خودت آوردی
بهش یه پیام خداحافظی بده از تمام زحمتهاش تشکر کن و بلاکش کن
و زندگی دوباره رو شروع کن
تو خودت میتونی مشکلاتت رو حل کنی
تو خدا رو داری بی شک تنهات نمیزاره
بزار اونم بره دنبال زندگیش
هر دو تو یه قفس گیر کردید
قفل این قفس رو بشکن در رو باز کن
پر بکشید برید پی سرنوشتتون
زیاد مطمین نیستم که دوسش دارم یا نه ، بهرحال ادم وقتی میبینه الویت کسی نیس دیگه از علاقش کم میشه ، صرفا شاید عادت ، وابستگی ، ... اونو نگه داره
و البته من حتی توی شرایط خیلی بهتری از اون هستم . از هر لحاظی اون بخواد با من باشه برد کرده توی زندگیش . اما انکار برعکسه
هر چیزی با سختی به دست میاد. خدا میگه شما رو در سختی آفریدم. گاهی سختی در خانواده خود آدمه، گاهی ور کسب درآمده، گاهی در ازدواجه، گاهی بچه دار شدن و...
شما اینو در نظر بگیر که یه سری خط قرمز و قواعد داری. همسرت باید در این چهارچوب اصلی باشه. بقیه ش ساختنه. یه تیکه سنگ تا گرد بشه باید کلی قل بخوره و ضربه ببینه.
زندگی مشترک هم تا روی چرخ بیفته بالا و پایین زیاد داره. کلیدش صبر و گذشته. اگر اصل درست باشه بقیه ش با این کلید حل میشه
