قدیم ترها
همیشه علاجی برای هر دردی بود؛
مثل روغن چرخ خیاطی
برای ناله های لولای در!
مثل دوا گلی
برای زخم های کودکانه ی سرِ زانو!
مثل آغوش مادر بزرگ
برای باریدنِ تمام بغض های جهان!
چقدر دست هایمان
این روزها خالی شده است!
هیچوقت دارویی برای قلب شکسته نبود
هیچوقت دارویی برای مغز پر از فکر نبود
هیچوقت دارویی برای عشق یه طرفه نبود
نبود و نیست
جالب بود
چه خوب بود این تاپیک ولی چه غمی داره. گزینه ی آخرم میلنگه اما نمیدونم کجاش. شاید بغضامون به مادر بزرگ یا هیچ کسی نیاز نداشت. اونقدر سبک بود که با یه بار گریه میترکید و خالی میشدیم
شاید به صورت فیزیکی وجود داشته باشن ولی اون دلخوشیه نیست .
پدر و مادر دارم .
البته داداشمو دوست دارم چون اونم داره سختی می‌کشه و دلم براش میسوزه . ازدواج نکردم فعلا
یه رفیق از دوره دبیرستان داشتم که یک هفته پیش بهم پیام داد که دیگه بهش نه زنگ بزنم نه میخواد از این به بعد ببینه منو 😅
بنظرم خیلی تنها شدم تو دنیا ....
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
