من نیومدم بی بند و باری رو ترویج بدم خوب بخونید .
امروز صبح یه نفر یه تاپیکی زده بود و نوشته بود یه دختری تو بیمارستان به خاطر خونریزی کبد بستری شده بود به خاطر اینکه میخواستن لوله بذارن تو مجرای ادراریش و مجرای ادراری نزدیک واژن قرار گرفته و امکان خطا وجود داره بنابراین معاینه اش کرده بودن و متوجه شده بودن که اون دختره بکارتش و از دست داده ، بعد به مامانش گفته بودن و مادره کلی دختره و کتک زده بوده ، به دلیل خونریزی زیاد ، دختره نباید تکون میخورده ولی مادره کلی کتکش زده بود . یه عده اومدن تو اون تاپیک گفتن که بیچاره مادره و فلان و طرف مادر رو گرفتن و به دختره انگ هرزه بودن چسبوندن یه عده هم طرف دختر و گرفتن ، برام عجیب بود که ملت ما چقدر ساده قضاوت می کنن یه عده که تهمت زدن به دختره و القاب زشت بهش چسبوندن یه لحظه تو خلوت خودشون فک نکردن که ممکنه به اون دختره تعرض و تجاوز شده و از خجالت و از درد آبرو بیان نکرده ، فقط تو تاپیک میگفتن آبرو آبرو و فلان و راحت به دیگران انگ میزدن و چیزای ناجور وصل می کردن خیلی جالب بود برام!!!
عجیب تر اینکه درسته این اتفاق افتاده بود ولی برخورد اون مادر اصلا از روی منطق نبود بلکه تعصب بود تکون دادن و کتک زدن بیماری که هر ان به خاطر خونریزی کبد امکان داره بمیره اونم به خاطر موضوعی که حتی دلیل اون واضح مشخص نشده و فقط حدس و گمانه و مورد ضرب و شتم قرار دادن دختر خودش واقعا کار یک انسان بالغ نبود و فقط از دست یک انسان با تعصب کورکورانه که حتی نمیدونه موضوع چیه و چه اتفاقی افتاده برمیومد .
یه عده خانوم هم گفتن که مادر بهتر میفهمه تا دختر مجرد
من یه دختر مجرد ۲۲ سالم که مادرم حدودا ۵۰ و خورده ای سن داره هم جایگاه شغلی و هم تحصیلات عالی داره تو جامعه(اینا رو گفتم فک نکنید مادر بیسواد و سن کمی دارم) همیشه با ما بچه هاش از در دوستی وارد شده جوری که وقتی عاشق شدیم به جای مخفی کردن اول به مادرمون گفتیم ، وقتی وارد رابطه شدیم اول به مادرمون گفتیم چرا که از در رفاقت وارد شد همین موضوع باعث شد ما حد و حدودمون و بدونیم و خط قرمز جامعه رو رد نکنیم رابطه و اصولی داشته باشیم نه کورکورانه
با بچه هاتون رفاقت کنید اونا رو از خودتون دور نکنید تا تهش یسری چیزا رو راجبش بدونید که حال خودتون خراب شه
