اینه که خودت بشی مصیبت یکی دیگه (یعنی بمیری 🥲)
اخه داشتم فکر میکردم آیا راهی برای فرار از رنج هست؟
گیرم با تغذیه سالم بدنت سلامت باشه
گیرم با کسب درامد زندگی ت رو براه باشه
شوهر بداخلاق که (دوره نامزدی خوش اخلاق به نظر میرسید) رو کجای دلت میذاری؟
بچه معلول که تو سونوگرافی سالم به نظر میرسید رو کجای دلت میذاری؟
از همه بدتر، مرگ و داغ عزیزترین هاتو رو کجای دلت میذاری؟
بعد به این نتیجه رسیدم که دنیا ذاتش، طبیعتش عجین با رنجه... مثل عقرب که ذاتش نیش زدنه
بعد به این آیه رسیدم که لقد خلقنا الانسان فی کبد
ما انسان را در رنج آفریدیم
پس رنج برای من قراره معنادار باشه... پس ازش فرار نمیکنم چون قراره بهم درس بده. درسهای مهم
اگر رنج نبود انسان هیچ وقت هیچ درسی نمی آموخت و هیچ رشدی نمیکرد. پس دوستم رنج هایت را بپذیر ، برای اصلاح انها تلاش کن. ولی جدی شان نگیر
کل دنیا لهو و لعب و به بیان امروزی تر، یک بازی کامپیوتری است.
