مثل بقیه پدرومادرا آرزوشون خوشبختی من هست
نه تنها مجرد موندم
تو کارم موفق نبودم واقعا
من پیراپزشکی خوندم دوست ندارم اما چندسالی کار کردم الان بیکارم به خاطر دوباره کنکور دادن کمتراز یکساله نمیرم
الان بعد کنکور نمیدونم چیکارکنم باز برم سرکار ؟
مراکز خصوصی میتونم برم
از یه طرف چاق شدم به خاطر بی تحرکی و کنکور
از یه طرف درآمد صفر
از یه طرف بی انگیزه
نگاه سنگین دیگران
(رشتم دقیق نگم چیه و دوباره کنکور دادنم دوست دارم درس بخونم رشته های ارشد دوست نداشتم)
سی و یک سالمه
اخخخخ😥😪
این حسی که داری نابودت میکنه
درک میکنم چون خودمم خیلی وقتا دلم میسوزه برا پدر و مادرم
آخی.خوشبحال مامان بابات که اینقد به فکرشون
عاقبتت بخیر
تو باید از اونا طلبکار باشی که تو ایران بدنیات آوردن
دلت نسوزه اتفاقی نیفتاده که
اکثرن بیکارن با وجود مدارک بالا
رشته پیراپزشکی خوبه که کاش بااین سن کارمیکردی ناراحت نشیا ولی سنت مناسب از نوشروع کردن یه رشته جدید نیست پزشکی بخوای ۸ سال درسش میشی چهل که عمرت میره
بخدا لذتت ببر از مجردی وگرنه تو ازدواج هیچی نیس بازم دو سه سال وقت داری واس ازدواج فقط یه کار پیدا کن بیکار نمونی
شاید درست نتونستم بگم
من کنکور دبیرستان شرکت کردم می‌خوام رشته دیگه بخونم
منظورم اینه اونا هم سن من میرن دنبال ارشد و دکترا من ترجیح دادم دوباره کنکور دادم
سرکار مجبورم بعد کنکور برم سرکار چون درآمدش نیاز دارم این یکسال صفر شدم
