مثلا از کودکیم و از اول غصه بگم که من ۴ سالم بود مادرم باردار شد و دیگه خیلی مثل قبل حواسش به من نبود و من شب ادراری گرفتم و در حالیکه میشد با یه دارو خوردن شب ادراریم خوب بشه ولی فقط سرزنش شنیدم و بعد خواهرم به دنیا اومد و من رفتم یه گوشه برای خودم همینطوری بزرگ شدم فقط غذا و پوشاک و وسایل مدرسمو و پول خوراکی زنگ تفریحمو تامین میکردن و هیچ توجه و محبت عاطفی برای من نبود و همه ی وقت و توجه و محبت مادرم برای یه بچه دیگه بود و مادرم سرکار هم میرفت خسته میومد خونه و بابایی که خونه نبود و برای خواب و غذا خونه میومد و کلی آسیب خوردم و این هنوز اول غصه زندگیم هستش.
خواهشا شماهایی که میخونید این بلاها رو سر بچه هاتون نیارید یا بچه بعدی نیارید یا یه کاری کنید بچه قبلی در حقش این همه ظلم نشه
