مثلا بشدت عشق امام زمان امام حسین و.. دوست من زار زار هروز واس امام حسین گریه میکنه
افسردگی داره دنبال بهانه س
من چون مادرم از همون بچگی برامون شعر امام حسین و امام حسن و میخوند اینجوری بزرگ شدم
خب ازش بپرس
ولی این عشق‌دو‌طرفه س
حااا بعضی ها متوجهش هستن بعضی ها نه
تربیت خانوادگی
محیطی که توش بزرگ شده
نمیدونم چجوری میشه ولی واقعا دلی و غیر قابل انتخابه که عاشق و دوستدار فلان امام باشی با نه
به شخصه اولین عشق زندگیم امام رضا بود و تا حالا کسی رو رو تو زندگیم به اون شکل خالصانه و عاشقانه بچگیم دوست نداشتم
مادر شوهرم من اینجوریه عشق امام حسینه زار زار گریه هر سال کربلا ولی دریغ از انسانیت
فقط از امام دوستی گریه کردن و یاد گرفته اصل داستانش رو یاد نگرفته
هرروز رفتارش عادی نیست بنده خدا
من فک میکنم جو خانواده و محله و شهر تاثیر داره
مثلا من مامانم و بابام کلا از این مسائل مذهبی مارو دور نگه میداشتن.
هر روز یعنی اینجوری هم خوب نیست از اونور بوم افتادن
به یادشون بودن و شناختن و مسیر اونارو در پیش گرفتن خیلی بهتر از اینکه گریه کنیم براشون
این چیزا غریزه نیست بیشتر برمیگرده به شرایط خانواده و جو خونه بچه ها به پدرمادرشون نگاه میکنن و الگو میگیرن اگه دقت کنی تو همه ادیان حتی تو بعضی از فرقه ها که از نظر اکثریت خرافاته بچه ها همیشه تو مراسمات پیش قدم هستن
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
