یه باری رفتم اونم نه یکی دو روز
ده رووووز پیر شدم بخدا
بخودم قول دادم هیچوقت نرم مسافرت باهاش
من رفتم ولی رسما ب گوه خوردن افتادم باماشین ما اومدن پدرمون را دراوردن ...پدرشوهرم بدتر بود ...
اره میرفتم چرا که نه؟
که بعدش توی مسافرت خودمو مینداختم تو اب بمیرم بهتره این وضعیته
نرفتم ولی مادرشوهرم اینقدر زنگ زد و اینقدر خودشو افسرده نشون داد ب شوهرم و بدبخت ک نرسیده ب مقصد برگشتیم شوهرم هیچی برام نخرید یعتی شب رسیدیم چابهار صبحش برگشتیم فقط تو مسیر برا خواهر مادرش خرید کرد سوغاتی برا من و بچه ۶ ماهم کوفتم نخرید حتی غذا نگرفت ۰۰۰ لحش گرفته بود ک گفتم اولین مسافرت رو با هم بریم بعدشم دیکه بابت رفتارش باهاش جایی نرفتم و گفتم تا اخر عنرم بنیرم با مادرت جایی نمیرم و نرفتم سر حرفم موندم زتیکه ب همه جام کار داره و اگر شوهر احمقم خرجی کنه برام روانی میشه ۰۰۰۰ چ غلط بزرگیه نزدیک خانواده شوهر بودن و ۰۰۰هه بزرگی خردنه ازدواج با پسر روانی وابسطه ب ننه لعنت ب این بی وجودا ۰۰۰۰
مادر شوهرت که هیچ،چون اگه خوب هم باشن با فامیل شوهر مسافرت رفتن بازم توش حرفه ولییی شوهرت دیگه چشه قهر چرا ؟اگه اینقدر مامانی هست حتی دو تایی هم مسافرت نرین چون به کامت تلخ میکن
اگه مادرشوهرت خوبه چرا نری؟؟ من چند با با خانواده همسرم مسافرت رفتم
