بنظرم از چند منظر میشه بهش نگاه کرد
ازدواج همه چیز نیست و قدیم ترها ملاک زندگی خوب و موفق بودن داشتن همسر بود الان انقدر راه های پیشرفت و موفقیت هست که اتفاقا گاهی همین ازدواج و همسر اگر پایه نباشن، مانع پیشرفت هم میشن
اما خب ازدواج هم بخشی از زندگیه و از یه جایی به بعد ادم میگه هر چی به دست اوردم به کنار، شریک زندگی و همسر لازم دارم (دیدگاه همه این نیست خیلیا بدون ازدواج راحت ترن و قبول دارن مجرد بمونن)
از طرفی 29 سالگی دیر نیست برای ازدواج
از یه نظر دیگه بنظرم باید دید این کسی که تو 29 سالگی این رشته رو قبول شده، واقعا هم این رشته رو دوست داره یا نه شاید فقط برای پر کردن دهن مردم و پز دادن بوده (دیدم که میگم) ولی ته دلش با این رشته حال دلش خوب نیست
ولی در کل برای تلاشش افرین میگم انشالا همیشه موفق باشه