همسایه با لگد اومد دم در خونمون

خوب گفتم ببینم اصلا کسی میخونه بزارم 

گفتم بگو پسرت بیاد ببینم چی شده درمان کنیم  که گفت بگو اون دخترت بیاد منم گفتم چی شده اینا دیدم ناخن پسر سیاه شده بغلش کردم معذرت خواهی کردم گفتم الهی بمیرم الان میرم دخترمو بیارم ببینم چی شده که مادرش گفت تو بمیری دست بچه‌ی من درست میشه منم گفتم واقعا معذرت میخوام ولی بچه ان ما بزرگی ام باید بزرگی کنیم که دیدم پسر ده سالش به من برگشت گفت گوه نخور بابا منم واقعا عصبی شدم گفتم واقعا بی فرهنگی مگه من با تو صحبت میکنم حرف دهنتو بفهم که مادرش گفت صبر کن شوهر پدر سگت بیاد من میدونم و تو منم گفتم شما هم شوهر پدر سگت اومد تشریف ببر شکایت کن که رفت ومنم اومدم خونه با دختر صحبت کردم گفت دستش ندیدم اصلا کلی گریه کرد 

با این حال احساس کردم وظیفه ی من عذرخواهی کنم رفتم در خونه شون و به مادرش که کمی آروم تر شده بود گفتم تقصیر از من بود من نباید با شما بحث میکردم و مقصر منم و من اگه عصبی شدم به خاطر توهین پسرتون بود  گفت آره شوهرم بیاد ببریم بیمارستان ولی واقعا طوری نشده بود که من زنگ زدم همسرم بیاد ببریم دکتر همسرم اومد شوهر ایشون هم اومد وشوهرش  دید وگفت نه بابا این بیمارستان نمیخواد خودش خوب میشه و نذاشت ببریم حالا از ما اصرار از اونا انکار که آخرم نبردیم که آخر زنه گفت نه خودمون میبریم منم صبح دوباره خودم رفتم دم در خونشون یه مقدار خوراکی برای پسرشون خریدم بردم و دوباره عذر خواهی کردم وگفتم هزینه ی بیمارستان چقدر شده که پرداخت کنیم که قبول نکرد گفت نه خودمون دادیم درحالی که اصلا دکتر نبرده بود بچه چند ساعت بعد تو کوچه بازی میکرد بدون هیچ پانسمانی 

واقعا ناراحت شدم که اصلا جوابشون رو دادم اصلا احساس می کنم شان خودمو آوردم پایین که باهاشون بحث کردم البته مادره غیر همون حرف که آخرش گفت چیزی نگفت پسرش خیلی بی ادب بود پسرش هم مدام تو کوچه داد میزد که اگه دخترت بیاد کوچه سرشو میزنم لبه ی جدول می کشمش که منم گفتم خیلی غلط می کنی واقعا اون مادر اگه میخواد بیاد در خونه ی تنها بیاد نه انگار که اومده جنگ 

به خدا من میگفتم الهی بمیرم بزار زنگ بزنم همسرم ببریم دکتر میگفت تو بمیری دست بچه ی من درست میشه 🤕

آخه احساس کردم اینجوری دخترم یاد میگیره فرار کنه اگه کار اشتباهی کرد حتی بردم دم در خونشون گفت که از قصد نبوده و اتفاقی بوده البته مادرش بعدش پشیمون شده بود