سلام
دوستم پسرش ۴ سالشه.و شاغله
کارش از ۷ تا ۳بعداظهره.
جایی هستیم ک شرایط اینکه بچه رو بفرسته مهد نداره
منم چون سرکار نمیرم
بهم میگه بچه رو نگهدار.منم حقیقتش دوست ندارم
یعنی حوصله شو ندارم و اینکه بالاخره مسئولیت داره
بهش گفتم من حوصله شو ندارم.میادو من سر پسرت داد میزنم
بعد ناراحتی پیش میاد من خودمو میشناسم ک میگم
گفتم خب منم داد میزنم
گفتم تو مادرش هستی خیلی فرق میکنه
خلاصه تو رو دروایسی موندم
هرچی میگم انگار متوجه نیست
نه اصلا
نه!!! فردا این بچه افتاد دماغش خون اومد شما باید جوابگو باشی
تحت هیچ شرایطی قبول نکن
فردا خط بیفته روش همین دوستت بیچارت میکنه
بچه مردم مسوولیت داره بگو قبول نمیکنم
به هیچ وجه
ی فیلمه بود
خانومه بچشو گذاشته بود خونه یکی
بعدبچش اونجا مرد
بعد اون از این چیزا میترسم
به هیچ وجه بچه خواهرمم باشه قبول نمیکنم چ برسه غریبع
یه چیزیش بشه میفته گردن تو
قبول نکن
عزیزم کافیه ی ذره خون از دماغش بیااد ببین از سقف اویزت میکنه ب مهربونی الانش نگاه نکن فقط کافیه اتفاقی پیش بیااد ببین چجور از شمر هم بدتر میشه
همین ک تونستی این جواب رو بدی خیلی خوبه افرین داری من در همین حد نمی‌تونستم
مامانم
از دوتا از بچه های خواهرش مراقبت میکرد بعد ی بار یکیش با نیمدونم وی زده بود تو چشم اون یکی مامانم از گریه دانش میمیرد و آخرش زنگ زد به خواهرش و شوهرش اومدن بچه رو بردن ( دکترم نرفتن )
کلا مسیولیت داره ... .
قبول نكن اصلا ، مسئوليت بزرگيه
