بخشی از عمرمو به بدبختیا و درد دل بقیه گوش کردم از سر دلسوزی بهشون راهکار دادم اگ راهکاری هم به ذهنم نیومد حداقل گوش دادم
انرژی خودمو گذاشتم بد همون آدما برام شاخ شدن
دیگ ب کسی اهمیت نمیدم مشکلات و سرنوشت بقیه به من ربط نداره زندگي خودشونه چالشای خودشونه
فقط خودم مهمم ذهنم فکرم روحم مهمه بقیه ارزشی ندارن