با ۳۳ سال سن و ۷ سال زندگی مشترک ؛خیلی خودم رو سرزنش میکنم جدیدا
نه ظرف شستن درست و حسابی بلدم؛ نه جارو کشیدن نه لباس پهن کردن ؛ اشپزی هم که علاقش رو ندارم
سیاست زندگی هم کلا صفرم . شوهرداری درست؛ پس انداز و ....صفر صفرم
نصف پول های شوهرم میره برای همین کارهای خونه و غذا و ... که خودم باید انجام بدم. یا مادرم کمکم میکنه یا یکی رو میارم.
گاها فکر میکنم شوهرم با چه امیدی با منه ؛ خودش هم باسیاست هم با تدبیر
ساعت ۲ که از کار میام تا شوهرم بیاد یک سره کتاب میخونم یا خطاطی میکنم. دستم به کار نمیره
تراپی هم نه مرتب؛ ولی میرم. تو سال جدید ۳ جلسه رفتم
