بچه بودم میدونستم بازی و اسباب بازی حالمو خوب میکنه
نوجوون بودم فیلم دیدن و..
الان ک ۲۲ سالمه حتی نمیدونم چی میخوام
حتی پیشرفت کردن و موفقیت هم حس میکنم خوشحالم نمیکنه🙂
حوصله هیچی و ندارم حتی نمیتونم ی فیلم و کامل ببینم یه کتاب رو باتمرکز بخونم، درسامو با انگیزه بخونم و..
کار من فقط شده فکر گذشته و اورثینک😓
فکر آدما و دوستای بدی ک داشتم
اینکه چقدر تنهام
تو این سن دلم تفریح میخواد مسافرت عشق و..
اما هیچ کدوم و ندارم
اینقدر نداشتم ک سر شدم
اما واقعا مگه میشه ک آدمای خوبی باشن دورت دوستای باحال و.. و بهت خوش نگذره؟🙂💔
