بچه ها من از اون موقع که وارد دانشگاه شدم و درس خوندم و سرکار رفتم و کارهای مختلف شروع کردم و اوایلش توشون خیلی خوب بودم اما بعدش با شکست مواجه میشدم
واقعا فکرم درگیره که چرا هرکسب و کاری رو شروع میکنم به یه نقطه که گره کوره میرسم و تمام زحماتم نابود میشن و خیری هم نمیبینم ؟
نمیدونم اصلا مربوط به چشم زخمه یا اراعاش اسم یا حتی سحری جادویی چیزی و...
واقعا فکرم درگیره باید چجوری این قضیه رو پیگیری کنم؟😑
همه اینایی که گفتی منم هستم جلو نمیریم نمیدونم چرا.هر سه تا هم میشه دخیل بشه من امروز میگفتم اسمم باید زینب میشد اینهمه زجر میکشم یکی پشت یکی
من که حتی به شروع کار نمیریم
هعی فکر کردم من اینطورم
من خالم تا ۴۰ سالگیش همین بود
البته اون عین من خودشو به آب و آتیش نمیزد
و یه سری کارا انجام داد تو ۴۰ سالگی زندگی شغلیش از مننننفففی رسید به ۱۰۰۰۰۰۰
در واقع شغلی نداشت یهو تو چندماه ، کارمند معمولی شد ، بعدشم مدیر شد، یعنی به روال عادی یک زندگی نرمال برگشت که در ازای تلاشش سیر صعودی زندگیش طی شد
نه مثل من که خودمو میکشتم به مدت طولانی دوسال اینا مفتی کار کردم و.... آخرشم هیچی
به یاد دادن نیست
من به طور مثل ۲ سال یه جا مفتی کار کردم زجر کشیدم تا کارو یاد بگیرم و اونجا استخدام بشم، آخرش منو گذاشتن کنار یکی رو آوردن که هیچی بلد تبود و الکی با پارتی استخدامش کردن
این یه نمونش بود
هزارجور از این داستانا که طولانی مدت تلاش کردم و گوه خورده توش دارم😑نمیدونم کجا برم بررسی بشه ببینم مشکل از چیه
