پولی که بدست میاره با بدبختی رو خرج خوش گذرونی های دو ساعته میکنه
اون یکی فرصتی که واسه یادگیری یه حرفه مهم دستش اومده رو بی ارزش میدونه و بیخیالش شده
اون یکی با بیخیالیش داره آینده اش رو نابود میکنه
آخه چطور میتونم این چیزا رو ببینم و حرص نخورم
میدونم و میشناسمشون که بعدا پشیمون میشن مثل قبلا وه پشیمون شدن
کاش یجا به خودشون میومدن
باید خودشون بفهمن گفتن تو زیاد دردی رو دوا نمیکنه
خودشون باید تحربه کنن تا درک کنن
اگه خیلی ادمای نزدیکن در حد یه راهنمایی
در غیر اون ما مسئول زندگی کسی نیستیم قشنگم
فقط اولی رو میتونم بگم توروخدا به خرج کردن کسی کاری نداشته باشیم شاید اصلا بخواد پولشو بریزه سطل آشغال...پول خودشه
سلام فاطمه جون
خوبی، مدتی نبودی،
شکر خدا که سلامتی.
منم سر این مسائل زیاد حرص خوردم.
ولی باید بدونیم که آدم ها با هم فرق دارند وحتی لذتهاشون با هم متفاوته.
شاید مثلا تو عرف جامعه جا افتاده باشه که مثلا چند تا ویلاو ماشین داشته باشی عالیه ویا دکتر ومهندس شدن خوبه.
اما خیلی ها دوست دارند همین دو روز عمرشون را به یللی وتللی بگذرونند و براشون در لحظه خوش بودن مهم تره.
نه اینکه درست باشه ولی بدون همه خوبیها وبدی ها در کنار هم هستند، اگر بدی نباشه خوبی جلوه نمیکنه،واگر جهنمی نباشه بهشت معنا نداره،واگر سختی نباشه آسانی مزه ای نداره.
هر کسی مسئول زندگی خودشه.
خوبه که به فکر دیگران باشیم ولی تا جایی که واقعا بتونیم تغییری ایجاد کنیم، بقیه ش حرص الکی خوردن وزمان بیهوده هدر دادن هست.
