کلا کادر درمان بیمارستانی نه تنها فشار شغلیشون زیاده بلکه فشار روحی روانی خیلی بدی بهشون وارد میشه ولی همه از دور فقط میشینن پولشون حساب میکنن و میگن شما وضعتون خوبه درصورتیکه بین اون همه خون و درد اون پول زیاد به چشم نمیاد
دقیقا برای منم سؤاله دکتری چه روحیه ای میخواد؟
مثلا چطوری یه دکتر به قول شما خبر میده فلانی سرطان داره یک ماه بیشتر زنده نیست؟!
یا یه دکتر قلب چطوری به مریضش خبر میده قلبت فلان مشکل رو داره باید عملت کنم؟!
سلام خدا قوت عزیزم تومی تونی .بخون عزیزم تومی توانی.خانم دکتر .موفق باشید
نمیتونی
الان هر یونیت بالای یک و نیم میلیارده
تمام وسایل و موادش وارداتیه همه دلاریه
تو حتی پول موادی که استفاده کردی هم بخوای بگیری خدا تومن میشه دستمزد نمیخوای یعنی؟؟؟
شعار نده چون واقعا نمیتونی مگر اینکه جنس ارزون و بی کیفیت استفاده کنی که اصلا کار نمیکنه برا بیمار
فقط اینو بهت بگم انگیزه چرته فقط نظم نظم نظم خودتو مجبور کمی هر روز صبح اگه حالا نداری اگه دنیا نابود شده اگه پریودم اگه خوابت میاد اگه حوصله نداری مجبور کنی درس بخونی
نظم و اراده و مجبور کردن خودت به کاری که دوست ندارم و تکرار و تداوم نتیجش درخشانه
میگم که مثلا من با این روحیه حساس اصلااااا نمیتونمممم پزشک باشم واقعا نمیتونم مریض اورژانسی ببینم دست و پامو گم میکنم چجوری بهشون خبر بد رو بدم برا همین نظرم اینه که پزشکی بیشتر از معلمی نیاز به مصاحبه و اثبات توانایی های فردی داره
