کلا بنظرم خدا هیچ چیزیو به کسی کاملشو نمیده
مثلا خیلی چیزایی که ما داریم آرزوی بعضیاس و برعکس
خیلی چیزایی که دیگران دارن ما حسرتشو میخوریم
مثلا الان داشتم با دوستم ک ازدواج کرده حرف میزدم ک میگفت خیلی دلتنگ خانوادش میشه و حوصلش سر میره و مجردی خوبه و اینا یا مثلا میگفت خیلی دلم میخواست برم دانشگاه ولی ادم ازدواج میکنه دیگه نمیتونه بره و کلا وقتت ازاد نیست که بتونی درس بخونی
اونوقت من برعکس حسرت اونو میخوردم
ارزومه ازدواج کنم و از تنهایی در بیام طوری که همه فکر و ذکرم شده ازدواج و کلا به درسای دانشگام اهمیتی نمیدم