من بچه طلاقم و همون تو بیمارستان پدر مادرم راهشونو کشیدن و رفتن پی زندگیشون
منم پیش پدربزرگ پدریم زندگی میکنم
الان بعد ۲۰ سال خودم با مامانم ارتباط برقرار کردم بلکه حسرتش رو دلم نمونه
الان دیگه همش میاد اینجور حرفارو میزنه
که تو چون الان خانومی و خوشگلی و فلانی بخاطر منه به من بردی
درحالی که ادمی که پدرمادر رو سرش نباشه میتونه هر طرفی بره
ولی خب من ترجیح دادم پاک بمونم
و خیلی زیاد رو شخصیتم کار کردم خیلی درد ها کشیدم از تنهایی که شخصیتمو ساخته
الان هرکی منو میبینه میگه طرف خانوم و پخته س ( و فقط بخاطر اینه که تو زندگیم بچگی نکردم و هیچکی نبوده نازمو بکشه)
بنظرتون درسته که همیشه به روش میارم تنهام گذاشته؟
اینطور ادمی نیستم که همش طعنه بزنم با اینکه خیلی بدبختی کشیدم ، ولی زورم میاد اینطوری حرف میزنه😐
شما نظرتون چیه؟
