فکر کنم اسی هم میخای زندگی کنی با شوشو هم میخای خونه رو به عنوان مهریه بگیری درسته
شوهرت حرفی برا گفتن نداره؟نمیگه میخوامت طلاق نگیریم؟
ا
الان چی هنوزم وابستشی؟
یادمه گفته بودی اخلاقش خوب نیست از طرفی هم باهاش ارتباط داشتی و وابسته شده بودی. ببین با خودت سبک سنگین کن دختر جون با خودت روراست باش و تو تنهایی بشین فکر کن اگه دوستش داری (بدون درنظر گرفتن وابستگی) واقعا و فکر می‌کنی در کنارش حس آرامش میگیری باهاش صحبت کن برای ادامه زندگی (در صورتی که شوهرت هم دوست داشته باشه و بخواد باهات زندگی کنه) و ازش بخواه روی اخلاقش کار کنه و ویژگی های منفی رو کنار بزاره. شوهرت خودش رو می‌شناسه می‌دونه آیا می‌تونه اون اخلاق های منفیشو کنار بزاره یا نه. اگه می تونید زندگی کنید که اجازه دخالت به کسی ندید و برید سر خونه و زندگی خودتون. اماا اگه نمی تونید با هم کنار بیاین و دوتاتون دارین لجبازی می کنین و اینقدر مغرور و خودخواه هستین که کوتاه نمیاین وقت همدیگه رو نگیرین. باهم توافق کنین و جدا شین که بیش تر از این آسیب نبینید.
هر چی بیش تر آسیب ببینید تو زندگی آینده تون دچار مشکل میشید با یه آدم دیگه. انشالله هر چی خیر هست پیش بیاد گلم.
چقد بعضی مشکلاتمون مث همه
پنج ماهه خونه بابامم اقدام به طلاق کردیم
همه میگن طلاق
منم ۲۲ سالمه و حقوق میخونم
دوس ندارم جدا شم
