دو تا فرزند دارم ۶ ساله و ۲ ساله، بعد ۸ سال زندگی اصلا اخلاقامون با هم جور نیست، خیلی تا الان توهین و تحقیرم کرده... خیلی از هم خسته شدیم و میگه بریم توافقی جدا شیم.. من هم استقلال مالی و شغل و هیییچ پس اندازی ندارم خانوادمم خودشون وضعیت جالبی ندارن، ولی با این حال نگران آسیب بچه هام بعد طلاقم فکرش دیوونم میکنه که بچه های دسته گلم می‌خوان اذیت شن.. ولی انگار هیچ عشقی دیگه بینمون نیست و جاش خشم و کینه هست... قطعا من هم خیلی نقطه ضعف هایی داشتم ولی حس میکنم ادامه دادن باهاش فایده نداره پیش کسی باشی که دوست داره خیلی بهتره تا اینکه هر روز تحقیر شی و منت نون دادن سرت بزاره... مرد خوبیه ولی اختلال وسواس فکری داره و اعتیاد به ترامادول ، با اینحال دائمت از همه چی من ایراد میگیره... انگار خودمم دیگه رسیدم به ته خط.. فقط فکر بچه هام ، حتی از مشکل مالی بعدشم نمی‌ترسم... کسی تجربه ای داره؟؟؟
عنوان شوهرم گفته نمیخوامت چقدر زیاد شده جدیدا 😕
همسرت چند سالشه
ای خاهر چقدر گاهی آدم تنهاست و ناچار
توافقی جدا شدن یعنی شما بدون هیچ حقی از زندگی برید بیرون و ایشون رو از مسئولیت های زندگی راحت کنید و بره دنبال اون زندگی که میخواد
احتمالا مطمئن هست شما بچه هارو تقبل می‌کنی
نه عزیزم برای خانومی که زندگی شو فدای این مرد کرده و تحصیل نکرده و شاغل نیست و پس انداز نداره طلاق توافقی اصلا نسخه درستی نیست
بذار برو فکر میکنه از تو بهتر پیدا میتونه بکنه
نه قطعا حضانت کامل بهم نمیده و مردی نیست که همه چیو ازم بگیره ولی امروز می‌گفت میریم همه چی طبق قانون پیش بره.. نمی‌دونم یا شایدم از زرنگیش گفته که بابت مهریه اینا چیزی بهم تعلق نگیره... چون انگار بمونم دیگه خیلی بی ارزشم، بارها بهم گفته برو اگه نمیتونی با قوانین من زندگی کنی
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیست
تاپیک های به روز شده
1 ثانیه پیش
3 ثانیه پیش
3 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
