از عید تا حالا اینجوری شدم ،دیگه مهم نیست واسم بهم محبت بکنه یا نه کلا نباشه راحت ترم قبلا اصلا نمیتونستم ناراحتش کنم ولی الان واسم مهم نیست ،چون نمیخوام بدی هاشو فراموش کنم قبلا خیلی اسکل بودم همه جوره بی محبتی و بی محلی به من میکرد ولی با یه بوس یا یه حرف زدن ساده دلم خوش میشد ولی از عید انگار نسبت بهش بی حس شدم حتی دیگه میلی به رابطه زناشویی هم ندارم کلا وقتی میخنده یا حرف میزنه دلم نیخواد خفش کنم
بدی هاش جی بودن
حداقل نظر سنجی متاهلین میزاشتی
منم کاراش همش جلو چشممه واینکه چقد بهم ناحقی شده
خیلی ناراحتم شبو روزمو گرفته این فکرکردن
خیلی بهم بدی کرده از همون فردا عقد مثلا به خونوادم بی احترامی میکنه به مامان بابام سلام نمیده بهشون محل نمیذاره وقتی مامانم واسش هدیه میخره مسخره میکنه ولی توقع داره من به بچه ها خواهر برادراش که ۸ سالشونه احترام بزارم.بهم یه بار خیانت کرد زمانی که باردار بودم تمام داراییش که خونه و زمین بود رو به اسم خونوادش زده ،خسیسه یه جوراب یا لباس زیر بخوام بخرم اشکم رو بیرون میاره چه برسه به مانتو و کفش،طرفدار جاریام و خواهراشه یعنی اگه من با اونا بحثم بشه کاملا طرف اونا رو میگیره،خاله زنکه هرکی بامن بد باشه این باهاش خوبه حتی همسایه و همکار چه برسه به خونوادش،و..... خیلی چیزا دیگه که از حوصلم خارجه و کلا من انتخاب آخرشم همیشه
من الان قهریم همخونه ایم فقط 😒
خیلی ها گول خوردند وتو تله ازدواج افتادند
بعد هم مثل باتلاق شده ونتونستند بیان بیرون تحمل کردن.
همه چیز تو دنیا شانسیه.
حتی عقل وزیبایی را خدا به همه به یک اندازه نداده.
چاره ای نیست یا باید دست وپا بزنی تو باتلاق ونجات پیدا کنی ،یا هم که مثل خیلی ها هر روز بیشتر فرو میری تو باتلاق ونا امید میشی.
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
