من از نظر منظر عرفان و خودشناسی بهتون میگم
ماهیت وجودی و اصلی همه ی ماه روحمون هست.
. ما در اصل یک روح بی شکل هستیم.. اما برای زندگی توی دنیای مادی نیاز به جسم و وزن داریم..
مثل رفتن به جاده که نیاز به ماشین دارید..
پس این جسم بعنوان یه امانت موقت در اختیار ماست..
و هنگام مرگ این امانت تحویل خاک داده میشه و ماهیت اصلی ما که روح ما هست جدا میشه ازش..
دست پاها صورتتون خود واقعی شما نیست..
معیار ها و استاندارد هایی که از جامعه و خانواده به شما وارد شده که اگر فلان هیکل و قیافه رو داشته باشید پس ارزشمندید اشتباهه.. شما باید به سلامت و بهداشت و خوراک جسم برسید همونطور که به ماشینتون می‌رسید..
اما خوده واقعی شما نیست.. شما چه چاق لاغر رنگ پوست سفید تیره و ...باشید ارزشمند و دوست داشتنی هستید...
اگر کسی شمارو فقط جسم و قیافه و هیلتون میدونه بدونید اون آدم اصلا نمیدونه ماهیت اصلی انسان چیه..و ناآگاه هست...
