بهترین آدم ها رو تو دانشگاه دیدم. دانشگاه های خوب دولتی در شهر بزرگ منظورمه.
محیط بانک و بیمارستان همه چیز با عجله بوده. هیچ وقت نفهمیدم چی به چیه؟ اگر اونجا کار میکردم میفهمیدم.
تو آرایشگاه اغلب آدمهای سطحی دیدم.. حتما بقیه هم بودند ولی ساکتتر بودند.
تو خیابون هم که همه جور آدم هست...
در کلاس زبان و کلاس موسیقی و گروه کوهنوردی و ایران گردی هم گاهی آدمای جالبی پیدا میشن.