ممنونم از راهنماییت
واقعیتش اینکه که منم سال های زیادی رو با این افکار و اهمال کاری هام هدر دادم و چند ماهی هست که تصمیم گرفتم به جای فکر کردن و افسوس خوردن قدمی برای زندگیم بردارم
برای مهارت هم با شما موافقم . مهارت خیلی مهمه . مثلا من جدیدا فهمیدم تسلط به زبان خارجی و فن بیان بالا میتونه زندگی منو خیلی بهتر کنه و درصددم بهش برسم
اما یه توصیه هم به شما میکنم اینکه اصلا ناامید نشید
اصلا به سنتون فکر نکنید
توی همین شرکتی که من هستم دخترای مجردی رو می بینم که سنشون از ۴۰ سال هم بیشتره ولی به شدت توی کارشون موفقن
خانمی رو سراغ دارم که توی سن ۳۸ سالگی با مهارتی که توی آشپزی و تزئینات داشت در قسمت مهمانداری شرکت مشغول به کار شد . تا قبل از اون هیچ سابقه کاری نداشت و خیلی ذوق داشت که هر ماه حقوق و بیمه داره و حالا توی بخشی کار میکنه که مورد علاقه منه چون همیشه با مهمونای خارجی برخورد داره و این برای منی که عاشق فرهنگای مختلفم خیلی جذابه.
کلا اگه میخوای به آرامش برسی نه خودتو با کسی مقایسه کن و نه اصلا به سنت فکر کن .
شما اگه الان یه مهارتی رو یاد بگیری حداقل تا ۶۰ سالگی میتونی ازش بهره ببری . زندگی فقط به دهه ۲۰ و سی خلاصه نمیشه
بیشتر زن ها دوس دارن حرفی برای گفتن داشته باشن و توی جامعه شخصیت قابل احترامی باشن حتی اگه ۶۰ سالشون باشه بازم دوس دارن توی جمع زنای ۵۰ یا ۶۰ ساله بدرخشن و مورد تحسین باشن..
پس از همین حالا قدمی برای زندگیت بردار و به گذشته دیگه فکر نکن