منم همینم
و بخاطر همین خیلی دلم میخواد حداقل پسرم با یکی دو نفر که به درد بخور باشن دوست باشه بازی کنه و مشغول باشه ولی متاسفانه دور و اطرافم کسی نیست اونم فعلا تنهاست و خیلی هم براش ناراحتم
نظرم اینه همه ادمها به یکی دو تا دوست صمیمی و پایه نیاز دارن. دوست که غریبه باشه و باهاش راحت باشی نه قوم و خویش و خواهر و زنداداش که اقوام هستن و بحثش جداست
الان من یه خاله دارم سن هامون نزدیکه و خییییلی با هم خوب و صمیمی هستیم ولی هنوز دلم یه دوست غریبه ولی پایه میخواد
گاهی وقتها با یه دوست غریبه حرف هایی میتونی بگی که شاید با یکی که از اقوام هست و صمیمی هستید نشه اونها رو گفت بخاطر معذوریات فامیلی
کدوم شهری
گلم منم شهر غریبم...همینه وضعیتم...وقتی میرم شهر مادرم برام بهشته...میتونی بری ی کلاس و اونجا دوست پیدا کنی...سعی کنی روابطتو بیشتر کنی
اهل کجای
