بنظرم شماها از جمله اطرافیان خودم قدر همسر و زندگی مشترکتون و نمیدونین اونایی که زود ازدواج کردن متوجه خلا این موضوع نمیشن اگر تا این سن تو تین موضوع زندگیتون بن بست بود زندگی براتون خاکستری بود البته من انتظاری ندارم چون تجربه نکردین
فکر کن تا این سن خونه پدر مادرت بودی خواهر کوچیکترت و دوستای همسن و صمیمیت ازدواج کرده بودن همه سر زندگی خودشون بودن وارد هر رابطه و آشنایی میشدی بی نتیجه بود فقط میرفتی سر کار میومدی هروز و هرشب مجبور بودی تمام نیازای روحی و جسمی تو سرکوب کنی چه حالی داشتی ؟
چرا؟چند ساله با همین؟مشکل چیه؟
مگه باهاش دوست نیستی
همه این کارها رو کردم
ولی سفر با شوهر بری مدام مادر خواهرش زنگ بزنه پرش کنه دعوا کنه خوبه؟
بیاد خونه ات از خودت و بچه و لباس و شام و.... ایراد بگیرن اونقدر. مسخره کنن و شوهرت بندازن جونت خوبه
من حاضرم هزار بار لذت های تکراری گذشته رو داشته باشم یک لحظه زیر یک سقف با شوهرم نباشم
پسرم بهم نمیده و خانوادش هم نرمال نیستن مثلا بچه مریض میشه میگن درمان نکن خودش خوب شم سیستم بدنی بچه قوی بشه
نمیشه پسرم ول کنم
شوهر بد ندیدی
ازدواج خوب بود این همه جدا میشدن.
همسر خوب باشه بله زندگی گلستون میشه ک من تو کل خاندان خودم و شوهر و دوست و آشنا یکی فقط میشناسم
ولشون کن اینا تا چشم باز کردن رفتن خونه شوهر نمیدونن نیاز چیه اونا هم فکر کردن مجردا همش تو عشق و حال و مسافرت و دورهمی دوستانه سینما هستن نمیدونن مجرد سن بالا هم باید کار کنه خرج خودشو دراره شوهرش نیست براش کارت بکشه نمیدونن مجرد سن بالا هم باید فکر آینده و جهیزیه و خونه باشه نمیدونن مجرد سن بالا نیاز جنسی و عاطفی اذیتش میکنن نمیدونن خلاصه تا صبح نمیدونن چون اصلا مجردیو تجربه نکردن از نوجوونی پریدن تو مرحله ی ازدواج
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
32 ثانیه پیش
35 ثانیه پیش
35 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
