این رو از کجا درآوردی. بنده خدا فقط گفت نمیتونم تحملش کنم راهکار بدین.
راهکار من: اسی جان همونطور ک خودت گفتی دختر همسرت بچه بدی نیست. دلیلی برای بدی باهاش نداری. چیزایی ک فکر کنم آرومت کنه تا با قضیه کنار بیای ۱_ ب این فکر کن خونه ی پدر امن ترین جا برای دختره و شما نباید این امنیت رو ازش بگیری ۲_ ب این فکر کن اون بچه مادر نداره و شما خیلی راحت میتونی ب اون بچه مهر مادری بده و خدا هم جور دیگه ای بهت نگاه کنه ۳_ ب این فکر کن ک بچه بزرگ کردن تا این سن رسوندن خیلی سخته و الان شما ی دسته گل ۱۱ ساله داری ک راحت میتونی جای مامانش باشی و از اختلاف سن کم لذت ببری ۴_ ب این فکر کن ک همسرت با اینکه بچه ش رو دوست نداری اینهمه دوستت دارا و بهت خوبی میکنه وای ب اینکه ب بچه ش خوبی کنی. ببین چقدر عزیز میشی براش. واقعا امتحان کن. اون مرد بیچاره مهر هر دو شما رو تو دل داره فکر کن اگه با هم خوب باشین خونه براش بهشت میشه. امیدوارم مادر و دختر خوبی باشین برای هم