استعاره مصرحه همون تشبیهه که فقط مشبه به ازش باقی مونده.
استعاره به معنای قرض گرفتن هست. یعنی کلمه معنای کلمه دیگه ای رو قرص میگیره. پس در معنایی غیر از معنای واقعی خودشه.
مثلا
معشوق من مانند بت پرستیدنی است.
صورت معشوق من مانند گل باطراوت است.
موی معشوق من مانند سنبل انبوه و خوشبو است.
سه تا تشبیه داریم.
حالا مشبه به رو از توی این تشبیهها میکشیم بیرون.
مشبه بهها اینا هستن: بت، گل، سنبل
پس شاعر میاد به جای اینکه بگه معشوق من دور صورت باطراوتش موهای انبوه داره میگه
بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایبان دارد
استعارههای مصرحه رایج محدود هستن و باید حفظشون کنی