کلا میلی ب زندگی ندارم اتفاقیم نیوفتاده ها از اول زندگی اینطوری بودم بخاطر جو خونوادگی.قبلا خیلی ب خدم میرسیدم ارایش و لباس مرتب و هی لباس عوض کن اینکارو کن اونکارو کن . میرم بیرون یا دانشگاه اصلا حرف نمیزنم عین ماستم میگم تنهایی بهتره همیشه و هرجا ک میرم حرف نمیزنم این دهنم چفته انگاری ک خسته باشم و بی حوصله اونطوریم ب خدمم نمیرسم برا اینده هم مثلا قبلا انگیزه و برنامه ریزی و هدف داشتم الان ب اینده نگاه میکنم فقط انگاری منتظر مرگم نمدونم چمه ک.صخل شدم
از فردا صبح شروع کن عزیزم برو پیاده روی هوا خیلی عالیه انرژی میگیری
اسی الان نود درصد مردم اینطورین باور کن تنها نیستی با این گرونیا دلخوشی رفته برفرض تو وض مالیت خوبه ولی دوستت یا فامیلت وقتی وض مالیشون خوب نباشه نمیتونه بیاد باهم برید گردش یا مهمونی بازی و افسردس پس وقتی جو جامعه اینطوره حتی اونایی که وضشون خوبه هم افسرده میشن چون خوشحالی جمعی هست نه فردی ،کل افراد ی جامعه باید ی رفاه نسبی داشته باشن
منم..
خیلی وقت ها حس میکنم من اشتباهی اومدم اینجا
این دنیا جای من نیست
شدم بره ی بین گرگ ها
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
