نمیشه عزیزم
اینا بهونس
الان اگه همون دختر میگفت مامان من میخام یه هفته با دوستای همجنسم برم شمال مادره با تانک از رو بچه رد میشد و اجازه نمیداد
چطور تو یه همچین مسئله ای میتونن جلو دخترشونو بگیرن ولی تو انتخاب بزرگی مثل ازدواج نمیتونن؟
خود خانواده هم کم و بیش دوس داره بچه رو از سرشون باز کنن
حالا یا میترسن بعد ابروشون بره
یا هم تو خرج و مخارجش موندن
البته منظورم زیر ۱۵ سال هست
اصلا بیاین فرض کنیم یک نفر زود ازدواج کرده و خوشبختترین زن عالم هم شده باز هم این خانوم یه مقطعی از زندگیش رو زندگی نکرده.نوجوونی رو کلا رد کرده تو پروسه رشدش.از کودکی پرت شده تو دوران بزرگسالی.این موضوع تبعاتشو بعدها تو روحیه خانوم و تو تربیت فرزندش خودشو نشون میده.زنی که هیچوقت نوجوون نبوده چجوری میخواد نوجوونشو درک کنه؟؟
مامانم میگفت تو زمان ما اگه دختر بالای ۱۵ سالش باشه و ازدواج نکنه دیگه آبروش رفته و زشته
ولی مامانم و خاله هام همه بالای ۲۴ ازدواج کردن
خاله کوچیکمم که الان ۳۴ سالشه تو ۳۰ سالگی ازدواج کرد
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
داغ ترین های تاپیک های امروز
