من کنکوریم
پدر من میگه دانشگاه دولتی فقط باید تهران قبول شی اگه نشی بمون پشت کنکور یه ساله دارم تلاش میکنم به خاطرش خدای نکرده اگه یه وقت تهران نشد چرا نباید برم شهر دیگه؟ اگه رشته ای هم می‌خوام تهران نباشه مجبورم برم سمت چیزی که دوسش ندارم
فقط به خاطر اینکه تهران باشه
من نه تا حالا رل داشتم نه با یه پسر از نزدیک حرف زدم
از اونام نیستم که به کسی رو بدم و سریع نیشمو باز کنم
حتی تا حالا با دوستامم یه بار (حتی شده یه بار) نرفتم بیرون و کافه و پارک
یکی دیگه از آشناهامون دختر با حجب و حیا و سر به زیر عاشق درسه معدل ۲۰ یه پا نخبه هست برای خودش ،خانوادش اجازه نمیدن بره دانشگاه!!!
واقعا دلیل این همه بی اعتمادی ها چیه؟!
به خدا ما هم دلمون تفریح میخواد...
دلمون میخواد مستقل شیم پیشرفت کنیم با دوستامون باشیم
