مردهایی که دوست داشتن و عشق بین پدر و مادر خودشون دیدن
شوهر منکه فقط توی رختخواب خاک برسر
تا میبینه یکم تو خونه لختم یا لباس خاب میپوشم هزار قربون صدقه میره برای نیاز خودش اح
من نگفتم بگن بدبخت و بیچاره نه اینکه پز زیر پوستی بدن فقط باهاش حرف بزنن تا آروم بشه شما فک میکنید با این پز دادنا طرف حالش خوب میشه در صورتیکه کاملا اشتباهه بهترین راه مشاور است چون طرف تا دیدن میگه شوهرم محبتی نمیکنه سریع یه طومار مینویسند شوهرم فلانه چنانه اینا خب مشخصه قصدشون راهنمایی نیست عزبزم
کمبود محبت هم بهتر از اینا نیست.
من واقعا داغون شدم هم از لحاظ درسی هم روحی روانی هر روز روانپزشک بودم. نمیتونستم درست درس بخونم بعد به خاطر همین مثلا میدیدم یه پسر داره چقد خوب حرف میزنه فک میکردم وای یا خدا چقد کار بزرگی کرده که به خاطر همینم آسیب دیدم. یعنی خونه ی ما همیشه فحش بود فقط یه بار وقتی ۱۰ سالم بود بعد صبحونه بابام گونه ی مامانمو بوس کرد یعنی اصلا باورت نمیشه چقد تا چند روز خوشحال بودم فک میکردم دعوا هاشون تموم شده.
الان اکثر آقایون واقعا فکرشون درگیر مشکلات اقتصادیه بعدشم مگه تو چندتا از خونه هایی که ماها و شوهرامون توش بزرگ شدیم محبت زن و شوهر رو یاددادن بهمون.تاجایی که من میدونم محبتشون فقط تو خلوتشون بود جلوی بچه هاشون فقط معمولی حتی اسم همدیگرو نمی‌آوردن شوهر زنشو منزل یا مادربچه ها صدا میکنه زن هم یه چیز دیگه این فقط احترامه محبت آموزش ندادن.کی پدرهای ما جلوی ما دست مامان هامونو بوسیدن یا ازش تعریف کردن که پسرهاشون یاد بگیرن هیچوقت.پس بهشون خرده نگیرید چون تربیت نسل ما اینجوری بوده
بعضی مردا خودشون پیش قدم نمیشن مثل شوهر من.همیشه من میرم سمتش وقتی میرم بغلش میکنم اونم خوبه. یه وقتایی جلوی خودمو گرفتم که نرم ببینم چیکار میکنه. اون زمانا طوری رفتار میکنه که انگار من توی خونه نیستم. اینم میدونم از روی بی علاقگی نیست ولی خب درست بشو هم نیست.
مامان و بابام همیشه خدا از هم دور بودن. ولی مادر شوهرم این مسائل براش عادی بود. سوتین و نوار بهداشتیش همیشه وسط خونه بود. از مسائل جنسی راحت با بچه هاش حرف میزد. الان خدا رو شکر پسراش خیلی به زنهاشون و زنانگی اونا توجه میکنند. چون مادرشون همون اول تفاوت ها و ظرافت های دخترها رو نشون میداد. بنظرم روی روابط بچه هاش تاثیر مثبت داشت
