شما وجودتون بینهایت و همیشگیه و چون خودتونو محدود به کسی یا چیزی میکنید رنج میبرید اما اگه خودتونو محدود به کسی نکنید همیشه در آرامش و شادی و عشق خواهید بود. تموم زیبایی های دنیا و آسمون و کهکشون ها دربرابر انسان مثل سَرسوزنی دربرابر اُقیانوسه اصلا قابل مقایسه نیست ..پس خودتو که بینهایتی محدودِ چیزای سَطحی و اَلکی نکن..نزار بینهایتِ درونت منتظر چیزای سَطحی بمونه... کافیه بدونی چقدر اَرزش و جایگاهت بالاست که فراتر از همه چیزی.....چیزی که حَواسِ تو رو از باریدنِ برف و بارون پَرت کنه و نزاره بوی عَطرِ گُل و گندم و خُنکی نَسیم رو اِحساس کنی و نزاره عاشقانه حرف بزنی و با شادی زندگی کنی اشتباهه و انتخابش نکن....