قضیه از این قراره که محل کار پدرشوهرم نزدیک خونه‌ی ما هست گاهی وقتا غذا هایی که دوست داره رو میپزم واسه ایشون هم میفرستم یا میگم میان خونمون. همسرم خواسته در هفته یکی دو بار نهار واسه باباش بذارم تا کمتر غذا ی بیرون بخوره . ( اینم بگم با اینکه خونشون همین جاس پدر شوهرم دو سه روزی یه شب میره خونشون و مادرشوهرم هم یکی دو وعده غذا میذاره واسش.) دو روز پیش واسش نهار فرستادم . امروز هم کوفته پختم ولی سبزی تازه نداشتم حجم مواد غذام اندازه همیشه نشد و واسه پدرش نذاشتم . موقع نهار گفت اینجور غذا ها که میپزی سهمم بابام رو هم بذار . منم گفتم قصد داشتم بذارم ولی امروز کم شد . بعد به من میگه از عید تا حالا غذای بابام رو یادت رفته . با این که من خودم روزه هم بودم چند باری واسه ایشون نهار گذاشته بودم . بعد به همسرم میگم یکم قشنگ تر بگو . من بابا رو دوست دارم و این کارو بی منت میکنم ولی لطف منو به وظیفه تبدیل نکن .بابای خودم هم بود لطف بود نه وظیفه. سر این جمله از من ناراحت شده و سر سنگین و گفت دیگه بهت نمیگم غذا بذاری واس بابام. مگه من حرف بدی زدم؟
جملاتت درست بوده ولی انتخاب کلمات اشتباه
نه عزیزم ب قول خودت لطفتو تبدیل ب وظیفه کرده 🤦🏻♀️
بگووو نگو چ بهتر اگه این کار میکنم وظیفم نی
ماه رمضون براش ناهار درست میکردی؟
خیلی سخت میشه اینجوری
کم کم انگار تبدیل به وظیفه میشه
یکمی حرفت یه جوری بوده 🥴
کاش اصلا بحث وظیفه رو نمیاوردی وسط
فقط میگفتی من درست کردم تو یادت رفته حالا سری بعدی بیشتر میپزم
بنظرم از اولم‌نباید درست میکرد
وظیفه ای نداری
شوهرت نگران خودش درست کنه
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
52 ثانیه پیش
52 ثانیه پیش
53 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
