زندگی

خانوما من بچگی خوبی نداشتم تایادمه مامان بابام خیلی دعوا میکردن وبابام مامانمو کتک میزد ..بعد مامانم ناراحتیشو سرمن خالی میکرد مثلا یبار من خودمو زده بودم به خواب که رون پامو توخواب گاز گرفت کلاس سوم دبستان بودم..بادرد دارم اینارو مینویسم ...ولی من صدامو درنیاوردم که یوقت بابام نزنش...مامانم همیشه خیلی کتکم میزد واذیتم میکرد خیلی شبا بی‌صدا موقع خواب گریه میکردم

همیشه به خودم میگفتم کاش میمردم چه گناهی کردم...

الان ۵ساله ازدواج کردم ازاول باهمسرم مشکل داشتم خیلی جاها مشکل ازمن بود اون همیشه بمن میگفت توبچکیت مشکل داشتی که اینجوری شدی ...اون لطافت زنانه رو ندارم اون احساسی بودن هرچی که یه زن داره من ندارم عاطفم خیلی کمه

دوسال ونیمه که مادرشدم همیشه سعی کردم مثل مامانم نباشم دخترمو دوس داشته باشم باهاش بازی کنم اون حسای بدی که من تجربه کردم اون تجربه نکنه ولی گاهی ازدستم درمیره سرش دادمیزنم خیلی بد یامثلا چندروز پیش دسشویی کردشلوارش منم کتکش زدم..بمیرم واسش

یامثلا دعوامیکنم باهمسرم که برخورد فیزیکی هم داریم باهم درمقابلش ...هم دخترم داره اديت میشه هم شوهرم هم خودم ..آرامش نداریم توزندگیمون

خیلی ازخودم بدم میاد و هم دلم میسوزه واسه خودم

میخوام برم پیش روانپزشک..فقط من باردارم ۲ماهمه ..بنظرتون طوری نیس?داروها ضرری ندارن واسه بچه؟کسی نبوده توبارداری بره پیش روانپزشک؟؟