راست میگی ولی باورکن اون مدیر فردا اصن یادش نمیاد تو کدوم دانش آموز هستی
آفرین که سعی کردی حالتو خوب کنی اما چون ذهنت بازم درگیرش بوده از تنشت کم نکرده و حالت خوب نشده
واقعا نظام آموزشی ما مشکل داره حرفت کاملا درسته
اون دبیرشماهم باید برای احساساتت ارزش قائل میشد اما این راهیه که هممون پشت سر گذاشتیم و میذاریم
از قدیم همین بوده و هست هیچ تغییر هم نکرده میدونی چی میخوام بگم؟این آدما رو نمیشه تغییرداد
تو باید خودتو محکم کنی تا با حرف های اونا حالت بد نشه و از کارو زندگیت نیفتی
همین مدیرکه شما گفتی اگر فردا روز شاگرداول مدرسه بشی خودش و با دستای خودش بهت جایزه و لوح تقدیر میده
پس ما نباید به هیچ کدوم ازاین تایم ها یعنی چه زمان خوشحالیمون چه زمان ناراحتیمون وابسته بشیم
همه چیز تغییر میکنه
پایان شب سیاه سپیده
به قول شاعر دائما یکسان نباشد حال دوران غم مخور
اون مدیر رو هم همین الان ببخش و یا دبیرت رو و واگذارشون کن ی روز خود هستی بهشون جواب میده
کلید موفقیتش اینجاست:اگر تونستی اونارو درک کنی اینکه تو اون لحظه چه حسی داشتن حالت خیلی خوب میشه
مثلا دبیرشما هم کلی زحمت میکشه از صبح تا شب حتما بچه هم داره خب برای همین حتما خسته میشه
اگر کسی درحقت بدی کرد جوابشو با خوبی بده دراون صورت همه چیز برای تو گل و بلبل میشه🌹