3ساله ازدواج کردیم یه بچه داریم 21ماهشه،افسردگی دارت شوهرمتو زندگیمون در رفاه و ارامش هستیم فقط خونه نداریم،شوهرم دیونه ام کرده،همش خستس،همش میشه دوساله از ته دلم نخندیدم،با هم دوست بودیم2/5سال، بعدا خودش گفت من بخاطر وجدانم باهات ازدواج کردم،حتی بعد عروسیمون نشانه های افسردگیش اوت کرد رفتم روامشناس و روان پزشک دارو میخورد،مث اینکه روانشناسه گفته باید طلاق بگیرید،من خداخواسته این وسط پسرم رو باردار شدم، از روزی که باردار شدم یک روز خوش ندیدم،بهتره بگم از وقتی ازدواج کردم مدام دغدغه کار،ماشین،زندگی اقا رو داشتم،بچم بدنیا اومد درگیر بچم شدم یکسال شوهرم رو نمیدیدم جدایی افتاد بینمون زیاد،حالم از این زندگی مسخره داره بهم میخوره،بخاطر پدرو مادرم و بچم طلاق نمیتونم بگیرم،پشتوانه مالی ندارم،از طرفی جلوی خونوادم و فامیل بخاطر هم ایستادیم این حس کاملا دو طرفه بود،نمیدونم دعا برامون نوشتن یا نه،چون گاهیی خوبه ابراز علاقه میکنه و میگه اون حرفای قبلم از روی عصبانیت بود،گاهی مث امشب نه از نا امیدی و مرگ حرف میزنه،شوهرم تموم زندگیمون داده برا یه کار سخت و بزرگ الان یکساله دقیق کارشون پیش نمیره ،خیلی خسته اس خیلی،کاش منم میمبردم،حداقل بچم میگفت خدا مادرمو ازم گرفت نمیگفت مادرم طلاق گرفت
برای حال خوب شوهرم دعا کنید،نمیدونم زندگیمون چند سال دیگه دوام بیاره
