شوهرم گفت اگه بدون چادرررر بری بیرون قلم پات میشکنم🥲🥲🥲

ببین تو همه زندگی ها ناراحتی و قهر هست 

اما نه در این حد

ببخشید اینکه شما رو محتاج خودش دراورده یعنی خیلی دیکتاتوره و دوست دارع تسلط داشته باشه

علت اینکه نمیزاره کار کنی هم همینه

کاش اون زمان حق اینکه کار کنی رو میگرفتی 

دقیقا 

جنگ اول به از صلح آخر

حالا طلا ها رو بگیر ازش بعد دعوا کن

خسته نباشه 

فروخت داد به چی؟

من فکر کردم شوهر من فقط روانیه و جنون داره وقتی عصبی میشه این دعوای آخری حتی رفته عکسامونو آتیش زده 

شوهرت چندسالشه؟

دقیقا منم همین اتفاق برام افتاد بعد از مدتی همسرم از چادری به مانتو کوتاه رو اورد و همین بحث ها رو داشتیم ،وقتی دیدم کوتاه نمیاد خودم کوتاه اومدم چون اعتقاد دارم هر کسی رو توی گور خودش میخابونن ،

حالا اگه یه مرد یه نیم نگاه به یه زن با مانتو کوتاه بندازه دنیااااایی فحش و نا سزا بارش میکنن ولی اگه یه زن یه تیپ کوتاه بپوشه همه مردایی که نگاه میکنن بد هستن و اون خوب !!!

عجب دنیایی شده

ب من باشه میگم طلا و خونه و همه چی برا خودت میزارم میرم

دو بار اینکارو کردم گفتم فکر نکن بخاطر اینا می مونم، من خسته بشم تمومه

واقعا هم تمومه 

ولی شما شرایطت فرق داره دو تا راه داری یا قید همه چیو بزنی و سفت و سخت بری بشینی خونه پدرت که تهش یا جداییه یا آتشی و اگه آشتی کردی هم الکی نباشه

حق کار و تحصیل و اینا رو بگیر 

طلاهاتم بگیر برگرد

یا اینکه با سیاست بری جلو که چون خوندم میگی خسته شدی هیچی مهم نیست برات یکم سختت میشه

یه مدت ب حرفش گوش بدی

طلاهاتو بگیری

ببری خونه مادرت بزاری

یا قایم کنی یه جا که پیدا نکنه

و بعد بری سفت و سخت بشینی خونه پدرت که اینم اخرش مثل همون قبلیه هست حداقل اینه اگ اشتی نکنه طلاهات هس

وقتی هم قراره برگردی باید پول بده اموزش ببینی و بدهیتو بدی

من ب شخصه باهمچین مردی زندگیم نمیشه

منم سن کم ازدواج کردم

ظلم زیادیه بخاطر بلد نبودن اذیت میشیم

چون سنمونم کمه فکر میکنن باید حرف اونا باشه عقلمون نمیرسه

ولی الان که بزرگ شدیم، تاکی میخوان ادامه بدن؟ 

تازه خانواده شوهرم میرفتن رو مخش هی میگفتن بگو مهریه اشو ببخشه

ی بار گفتم نگو این حرفو ینی چی

گوش نداد هی چند بار گفت

گفتم باشه من میبخشم

گفت جدی میگی

گفتم اره عزیزم شک نکن

گفت بابات چیزی نمیگه

گفتم نه چرا بگه، فردا بریم محضر؟ 

گف اره

گفتم باشه فقط همه مدارکتو بیاریا چون مهریه ببخشم طلاق میگیرم 

خشکش زد دیگه هیچی نگفت

والا همین مهریه فقط حق زنه اونم که نمیدن شیش ماه یه بار یه سکه میدن 

حالا همینم ببخشم ک چی

ببین گل من ، من نمیدونم شما متاهلی یا مجرد اما از اونایی هستی که میخوای حرف فقط حرف خودت باشه.بخوای بااین فرمون بری جلو خدای نکرده زندگیت از هم میپاشه.

باز هم تاکید می‌کنم زندگی مشترک یعنی احترام گذاشتن به خواسته های همدیگه. اینکه پوشش من رفتار من صحبت من ارتباطات من فقط به خودم مربوطه نه به کس دیگه مربوط به غریبه هاست نه مربوط به همسر ادم.

شما یا همسرت فرقی نداره نمیتونین هر پوششی که خواستین داشته باشین بعد بگین فقط به خودمون مربوطه.

شوهر شما نمیتونه بعنوان مثال معتاد باشه بعد بگه فقط به خودم مربوطه.

شوهر شما نمیتونه زن باز باشه یا رفیق باز باشه بعد بگه به خودم مربوطه.

شوهر شما نمیتونه تیپ جلف و به دور از شان یه مرد داشته باشه بعد بگه فقط به خودم مربوطه‌.

همه ی این ها به دوطرف مربوطه.

و بهتره که حالت دستوری و زورگویی نباشه چون وقتی با لحن زوری گفته بشه طرف مقابل که یکیشم شما باشی گارد میگیره و میخواد لجبازی کنه اما برفرض که حالت دستوری هم باشه حرف من اینه که تو زندگی بد نیست بعضی جاها آدم کوتاه بیادش.

حالا اون‌ شخص هم میتونه مرد باشه هم زن.

منم به استاتر گفتم یه مدت کوتاه بیاد اعصاب شوهرش که آروم شد دوباره مانتویی بشه اگرم تحت هیچ شرایطی شوهرش قبول نکرد که مانتو بپوشه خب حالا چادر سرش کنه.چون یه چادر سر کردن اونقدرا هم بد نیست که بخواد زندگیشو بخاطرش خراب کنه.

شما فرض کن استاتر اصلا کوتاه نیاد و همچنان مانتو تنش کنه اما در عوض خدای نکرده زندگیش از هم بپاشه یا همش تو زندگیش جنگ و دعوا باشه آیا اینکار کار خوبیه؟ یا کوتاه بیاد و زندگیش دوباره آرامش بگیره خوبه؟

و اینکه در رابطه با حرفتون که گفتین ما احترام متقابل ندیدیم باید بگم که استاتر دقیقا توضیح نداد که تو دوران مجردیش مانتویی بوده یا چادری و به اجبار پدرش چادری بوده یا شوهرش.برای همین اگر از اول تو مجردیش مانتویی بوده و بعد از ازدواج شوهرش با زور و اجبار چادریش کرده که خب بله حق با شماست احترام متقابلی دیده نمیشه 

اما اگر زمانیکه که شوهرش اومده خواستگاریش چادری بوده(به اجبار پدرش) ولی بهرحال چادری بوده و شوهرش ایشونو چادری پسند کرده پس وقتی که چادرو گذاشته کنار یعنی شوهرش به خواستش احترام گذاشته پس حالا ایشونم باید به خواسته همسرش احترام بزاره و دیگه یهو از مانتو به شومیز نره.

و دلیل دعوا درست کردنه شوهرشم میدونی چیه؟ شوهرش چون گفته که این لباس رو فقط خونه مادرامون بپوش نه جای دیگه و وقتی که دیده ایشون این لباس رو با خودش برده مسافرت فکرکرده که پس لابد میخواد این لباسو تو مسافرت تنش کنه برا همینم ناراحت شده و با خودش گفته بخوام به این زن رو بدم دو روز دیگه خیلی کارای دیگه ام میکنه مثلا روسریشم از سرش در میاره برا همینم خواسته از الان یه خودی نشون بده تا استاتر بفهمه که نباید پا رو خط قرمزای شوهرش بزاره.

بعدم بزار یه چیزی رو بطور کلی بگم بهت 

هیچوقت هیچکسی از همون اول چیزی رو به حالت زوری و دستوری به طرف مقابلش نمیگه.اولش دوستانه و با زبون خوش میگه .مثلا طرف به زنش میگه من دوسدارم چادری باشی یا مثلا طرف به شوهرش میگه من دوسدارم رفیق باز نباشی و

... اما وقتی که طرف مقابلش لجبازی کنه و قبول نکنه اونجاست که حالت زوری و دستوری میشه.پس در اینجور مواقع آدم باید موضع خودشو پیدا کنه یا باید با طرف مقابلت لج و لجبازی کنی و هرروز جنگ و اعصاب خوردی داشته باشی تا فقط طبق خواسته های خودت راه بری یا هم که اگر همسرتو و زندگیتو دوسداری باید یه جاهایی بخاطرش کوتاه بیای تا قبل از اینکه کارت به دعوا و شرایطی مثل استاتر برسه.