فک کن یه ارزویی داری که شب و روزتو در بر گرفته و بدون اون نمیتونی خوشحال باشی و همش بهش فک میکنی و تصورش میکنی و خوشحالیتو فقط تو اون چیز میبینی ولی واسه رسیدن بهش باید همه چیزتو از دست بدی اونوقت حاضری همه چیزتو از دست بدی و اونطوری ک ارزوشو داری زندگی کنی یا اینکه همینجوری با حسرت ارزوت زندگی میکنی چون نمیخوای جو زندگیت متشنج بشه؟