نظر درباره این دلنوشته

 دوباره میرسه غروب جمعه جونی که از ته دلش میخونه عقده زندگی شده پرقصه هی میگه سردمه سختمه وقت مرگه اینجاس میبی که شدی بزدل تو خودتی پر مشکل حسرت برات میمونه خوشگل هی میجنکی میفهمی امیدی نیست که بخندی  کامل نیستش