من یه مدت چادری بودم و پیش فامیلم چادر میپوشیدم ولی

اگه سوالی کردن با لحن بد جواب بده...که دفعه بعد این اجازه رو به خودشون ندن راجب شخصی ترین مسئله نظر بدن

رعایت ظواهر دینی به انگیزه خوشآمد آدم‌ها (و صحنه‌ای که خصوصا بیشتر می‌دیدیم که یک هو یک خانومی از تو کیفش چادرش رو مثل لباس کار درمی‌آورد تا علی‌رغم عقیده قلبی باهاش بره فلان جا که چادری بودن ارزشه!) رو هیچ درک نمی‌کنم.

مسلمانی با دل و جان باشه دیگه نه با تعریف و تمجید اطرافیان و نه منع کردن و سرکوفت زدن‌ها تو جامعه روش اثری نداره.

پوشش شما به کسی مربوط نیس ک

بگین نمیدونستم باید به چند نفر بابت پوششم جواب پس بدم

چطور بعضیا دلشون میاد کارها‌ و تصمیمات یه نفر رو به روش 

بیارن و توی جمع بگن آخه اونم موقع افطار

جواب نده یا نصف نیمه جواب بده یا کلا بپیچون. وظیفه نداری جواب بدی

به نظرم سکووتم کنی خوبه مثلا هیییچ جوابی ندی

الان مانتویی پوشیده هستی یا مو بیرون میذاری و اوپنی؟

 قطعا اگه مورد دوم باشی خیلی به چشم میای.

منم قبلا چادری بودم ولی الان یه مدت مانتویی شدم اتفاقا فامیلمون هم مذهبی هستن ولی تا الان کسی چیزی نگفته بهم 

اگه کسی حرفی زد بهت محترمانه جواب بده 

بگو من اینجوری راحت ترم یا خانوادم مشکلی ندارن با پوششم و اینجور چیزا

ببین حرف که همیشه هست ولی اگه ازت سوالی پرسیدن با لحن بد بهشون بگی که علاقه خودت بود دیگه جلو روت به خودشون اجازه نمیدن هر حرفیو بزنن

منم تمام عمرم  تا دو سال پیش چادری بودم و دیگه نیستم.

انتخابت این بوده.

من یکی فقط یه نفر تو فامیل این جسارتو کرد که ازم سوال بپرسه که حرف مفت زنم هست و البته خدا خطاهاشونو ببخشه.فوری تو‌ چشماش نگاه کردم و گفتم:دوست ندارم.

دیگه کسی چیزی نگفت.

کم کم خودشونم(خود فامیل و اینا) از بعد از من درست حسابی چادر سر نکردن.

انگار منتظر بودن یکی قدم اولو برداره.

نه خجالت بکش نه ترس از قضاوت شدن داشته باش به عنوان کسی که تجربه اش کرده و کاملا احساستو درک میکنه میگم هیچ اهمیتی نده چیزی هم گفتن بگو امتحانش کردم اما برام سخت بود همیشه سر کردنش بنابراین تصمیم گرفتم راحت باشم بازم حرفی زدن دیگه یکم تند جوابشونو بده بگو دلم خواست سر کردم الانم دیگه دلم نمیخواد سر نمیکنم انتخابیه که میشه عوضش کرد هیچ اجباری توش نمیبینم