خواهرم تازه زاییده ۵ روزه خواب ندارم همش خونشم کمک میکنم وسایلشو پیدا نکردنی بهم میگه خل و گیج منم واقعا بهم برمیخوره بخاطرش اونقد اسیر و اینور اونور شدم از کارای خودم موندم ولی کلا شخصیتش اینطوریه بهش لطف کردنی فک میکنه وظیفمه فک میکنه جاش رو کله مه قضیه دستمو عسل کنم بزارم حلقش دیگه عین سگ میپره روم آدم نمک نشناسیه مطمعنم فردا روزم برام جبران نمیکنه میشناسمش...
برم خونمون ؟چون هی نیش زبون میزنه دلم میشکنه مامانم پیششه