من کارمندم و حقوق کارمندی میگیرم
شوهرم شغلش ازاده و درامدش بیشتره
تو این مدت که زندگی کردیم یه مغازه واسه کارش خریدیم و یه ماشینم از قبل داشت
حالا یه خونه ای خریدیم که بعد تعطیلات سندشو قراره بزنه
یه خونه هم ازین مسکنایی ک دولت میده به کارمندا داریم ریز ریز پول میریزیم چند ساله ولی خبری نیست
امروز به شوهرم گفتم که خونه رو به نامم کن یا حق تنصیف اموال بده البته مستقیم نه ! یه مساله ای برای یکی از دوستام پیش اومده داره طلاق میگیره و نمیتونه حق وحقوقشو بگیره منم گفتم ادم میترسه و فلان و این لابلا بهش گفتم
اونم گفته نه!
گفتم چرا ؟ مگه من زحمت نمیکشم ؟
گفت نه به اندازه من زحمت میکشی نه دارمد داری!
همون خونه دولتی رو بگیر بسه دیگه! حقوقت همون اندازه س
خیلی نامحترمانه هم گفت
حالا من روشم اینه تا وقتی پول خودم داشته باشم ازش نمیگیرم ، برا خونه خرج میکنم ، حتی نصف حقوقم میره سر قسط مغازه ش
انتظار داشتم بهم احترام بزاره ولی فکر نکنم شعورش برسه
دلم میخاد ازین ببعد روشم رو عوض کنم برا خودم خرج و پس انداز کنم
گاهی به خودم میگم مهم نیست به نام کی باشه و مهم زندگیه و فلان ولی امروز فهمیدم برا شوهرم مهمه که منم منم میکنه!
چیکار کنم بنظرتون بهتره ؟