شیر که جوش آمد، شروع میکند به سرریز شدن... اگر به موقع برسی و قبل از اینکه از دهانهی ظرف، بیرون بریزد شعلهاش را کم کنی و به موقع آن را هم بزنی...دیگر نه سرریز میشود، نه به مرز سرریز شدن میرسد.
در زندگی هم،آدمها به موقع اش نیاز به محبت و توجه ما دارند.... که اگر به موقع و در همان زمان طلایی حضور داشتهباشیم و به موقع، حرفهایی که باید را بزنیم، آرام میگیرند... و دردِ از آستانهی طاقت فراتر رفته را، با نیروی عشق، مهار میکنند، تا مرز از کوره در رفتن و فروپاشی پیش نمیروند و باز میگردند به نقطهی ثبات روانی.....
... و احساس غنای درونی، مانع از احساس بیپناهی و اندوهشان میشود.
به موقع حضور داشته باشیم و به موقع، حرفهایی که باید را بزنیم و به موقع برای دوست داشتنِ آدمها اقدام کنیم...👌👌