ازدیشب خیلی حالم بده همش گریه میکنم شوهرم میگه چیشده چراگریه میکنی. نمیدونه دلیل گریه هام خودشه. جوابشونمیدم واشک میریزم. منکه دخترخوبی بودم.من باکسی دوست نمیشدم میگفتم گناهه. همه ازم راضی بودن. مادرم همیشه ازم راضی بود. باهیچکس قهرودعوانمیکردم حسودنبودم. دختر خیلی قانع بودم. سرکارمیرفتم براخونه وخانواده خرج میکردم. خوش خنده وخوش صحبت بودم. ازخودم تعریف نمیکنم ولی واقعاهمینجوری بودم. چراخداقسمتمواینجوری رقم زده.چرابایدگیرهمچین شوهری بیفتم خوشگل نیستم خیلی معمولیم ولی بخداقسم خیلی خاطرخاه داشتم خاستگارداشتم. هرجامیرفتم حتی خانوماازم خوششون میومد. چرابین همه اونا گیرشوهرم افتادم وزندگی بشدت سختی رودارم تحمل میکنم. بایه بچه6ماهه. منی که قانع بودم. سرکارمیرفتم پول دستم بود. گیرشوهرخیلی خسیس افتادم. حتی هزارتومن براش هزارتومنه.بنظرم هراخلاقی رومیشه تحمل کردبه جزخسیسی. جلوخانوادم جلودوستام جلواشناهابایدکم بیام. پول دستم نباشه. کسی نتونه بیادخونم. خودم نتونم جایی برم که کرایع ماشین ندم. منی که دستم توجیب خودم بود الان باید باصدبارحرف زدن گریه وناراحتی یکم ازش پول بگیرم برم چیزی بگیرم.دیروزبهش گفتم بچمون6ماهه شده ازاین به بعدبایدموز و بادوم بخری بهش بدم بخوره گفت بروبابامگه ماخودمون موزوبادوم خوردیم بزرگ شدیم. هرچی خودمون میخوریم بخوره. گفتم خودمون مگه چیزی میخوریم.مادرم همیشه کمک کرده. برابچم لباس میخره پوشک میخره. سیسمونی کامل داد. هردفعه میادخونم میوه میاره. میرم خونش خیلی تحویل میگیره.خیلی خجالت میکشم
چرا خدابایدسرنوشتمواینجوری بنویسه. من تازه27سالمه 2ساله سرزندگی ام. دیگه میخادچه اتفاقایی بیفته. کاش کاش هیچوقت باهاش ازدواج نمیکردم
