مادر دوتادخترم.یکی 9ماه وبزرگه سه سال ونیم.بچه ها خیلی عصبی ام میکنن.مثلا شب نمیخوابن وخسته میشم.یا یکی شب میخوابه ودیگری روز وبه این ترتیب منتنها چند ساعت حدود 5ساعت خواب بیشتر گیرم نمیاد واین مسئله باعث سردرد وکج خلقی من شده.در طول بیداریم هم همش مشغول نظافت وبچه داری ام وبه خودم کم میرسم.شوهرم دور از شهرکار میکنه بنابراین من خونه ی مادرم زندگی میکنم.هروقت دختر بزرگم شیطونی میکنه وازکولم بالا میره من واقعا عصبانی میشم وحسابی کتکش میزنم طوری که جای دستهام پسرخ میشه.ولی باز دخترم به خنده ها وشیطنت هاش ادامه میده.هربار که میزنمش کمی گریه میکنه ولی باز دوباره شیطونی میکنه.یاوقتی کچولوم خوابه خواهربزرگتر حرف میزنه وبیدارش میکنه.وقتی بهش شیر میدم دختر بزرگم حرف میزنه وباعث میشه کچولو نهوابه.من واقعا اذیت میشم وجوش میارم ومیزنمش.به نظر شماراه درست برخورد بابچه ها چیه وایا من علایمی از روانی بودن دارم؟یبابابچه ی8ساله ی خواهرم دعوام شد وبچه دست روم بلند کرد وفحش داد منم مثل روانی ها شده بودم.انقد جیغ زدم وکتکش زدم که بچه لبش خون می اومد.بعدش خیلی ناراحت شدم ولی واقعا وقتی عصبی میشم دست خودم نیست.
نیک سیرت
